Rys. 1
eDokumenty umożliwiają obsługę szablonów pism. Procedura ich tworzenia jest prosta, a sam system zawiera kilka predefiniowanych szablonów. Szablony dostępne są w każdym miejscu w systemie, w którym możemy stworzyć nowy dokument z menu Nowy / Utwórz z szablonu -> wybór właściwego szablonu.
Praca z szablonami, zarządzanie nimi oraz sposób ich tworzenia opisana jest w sekcji dotyczącej szablonu pisma firmowego?.
W procesie tworzenia szablonów bardzo przydatna jest możliwość wykorzystania znaczników, które to podczas generowania dokumentu z szablonu są zamieniane na właściwe dane zarejestrowane w systemie. System zawiera szereg predefiniowanych znaczników. Ich lista widoczna jest w oknie dostępnym ze ścieżki Ustawienia / Panel sterowania/ Szablony dokumentów/ zakładka Import znaczników
Rys. 1
Znaczniki, które uznamy za użyteczne w tworzeniu szablonów należy przenieść do zakładki Znaczniki szablonów poprzez ich zaznaczenie i użycie przycisku Zaimportuj znacznik. Znaczniki znajdujące się w tej zakładce są dostępne dla operatora, z poziomu edytora tekstu, do wykorzystania podczas tworzenia szablonów.
Rys. 2
Rys. 3
W przypadku gdy lista jest pusta lub wymaga aktualizacji należy wykonać operację Pobierz listę , spowoduje to udostępnienie do wykorzystywania wszystkich znaczników znajdujących się we wcześniej opisanej zakładce Znaczniki szablonów z okna Szablony dokumentów . Wstawienie wybranego znacznika do dokumentu następuje poprzez wykonanie operacji Wstaw znacznik . Przykład wykorzystania znaczników :
Nowe Miasto, dnia: #DATA.DZISIAJ#
Znak sprawy: #SPRAWA.SYMBOL#
Demo Sp. z o.o.
Ul. Turinga 386
01-024 Nowe Miasto
#KONTAKT.NAZWA_I_ADRES=bloczek#
Wezwanie do zapłaty
Wzywam #KONTAKT.NAZWA# do uregulowania zaległej płatności ….
Z poważaniem
#PISMO.NADAWCA#
W przypadku, gdy zdefiniowane w systemie znaczniki, nie wyczerpują potrzeb klienta w tym temacie, istnieje możliwość stworzenia znaczników dodatkowych. W tym celu należy wybrać opcje Nowy znacznik z zakładki Znaczniki szablonów na oknie Szablony dokumentów.
Rys. 4
Znaczniki mogą być tworzone metodami:
Format takiego znacznika to #NAZWA_TABELI.NAZWA_POLA#. W oknie definicji takiego znacznika mamy do dyspozycji następujące pola:
Poniżej znajduje się przykład znacznika wyciągającego pole opis z tabeli dokumentów.
Rys. 5
Sposób definiowania tego typu znacznika jest bardzo podobny do poprzedniego z różnicą ostatniego pola Cecha
W przypadku definiowania znacznika metodą z pomocnikiem górna część definicji znacznika pozostaje taka sama jak w poprzednich przypadkach. Użyteczna pozostaje także lista predefiniowanych, pomocnych znaczników. Jest to najprostszy sposób definiowania znacznika, gdyż nie wymaga znajomości tabel jednak ma jedno ograniczenie.
Pomocnik jest definiowany tylko przez programistę.
W przypadku tego pola znacznik może produkować dowolnie zdefiniowaną treść jak np.: generowanie tabelki z wykazem zadłużenia.
W niektórych przypadkach, znaczniki utworzone metoda z pomocnikiem, mogą udostępniać różne sposoby wyświetlania. Aby spowodować wyświetlenie odpowiedniego formatowania w obrębie znacznika dodajemy odpowiedni token np. #KONTAKT.ADRES=bloczek#
Znacznik ten daje największe możliwości jeśli chodzi o pobieranie danych z bazy.
Poza standardowymi polami, dostępne są dodatkowe:
W przypadku jeśli ma być nagłówek wtedy pierwszy wiersz wyniku jest nagłówkiem
Dodatkowo dla formatowanie typu kwota (MONEY) - zapytanie musi być postaci
SELECT 123, 'PLN'
Przykład wykorzystania tego znacznika
Jako przykład niech posłuży pobranie numeru nip jednej ze stron umowy. Zapytanie wygląda następująco:
Kroki tworzenia takiego zapytania są następujące:
Podzapytanie tworzymy podobnie jak zwykłe zapytanie SQL ale jako warunek 'WHERE' wybieramy z listy kontekstów konkretny kontekst. W naszym przypadku będzie to kontekst 'Umowa'.
Po wybraniu tego kontekstu w miejsce kursora w polu zapytania SQL pojawi się definicja ctrcid={CONTEXT}. Aby zmienić kontekst usuwamy fragment ctrcid={CONTEXT} i ponownie wybieramy kontekst.
Aby obsłużyć brak danych i wypisać własny komunikat należy użyć formy np.
SELECT COALESCE((SELECT nip_ _ _ FROM contacts WHERE contid=c.toctid)::text , 'brak numeru nip') FROM contract c WHERE ctrcid={CONTEXT} [[BR]]
Od wersji 4.0 dostępne są parametry przekazywane do znacznika bezpośrednio z dokumentu RTF - tylko dla znaczników zadeklarowanych jako SQL.
W obrębie wykonania SQL jest dodatkowy token (przykładowy dokument o id 123):
{TOKEN_PARAMS}
który przechowuje wszystkie przekazane parametry do tokena. Definicja tokena w dokumencie RTF:
#DELEGACJA.KOSZTY.MIASTO;{CONTEXT},1# -- można używać {ENT_ID}, {LOGGED_USER}, {CONTEXT} - id dokumentu
Definicja znacznika SQL-owego może wyglądać tak:
SELECT {TOKEN_PARAMS}
lub
SELECT getDelegationDetails('{TOKEN_PARAMS}', 'from__') -- trzeba zdefiniować funkcję
pobierającą szczegóły kosztów delegacji faktyczne wykonanie będzie wyglądać następująco przy podanych parametrach
SELECT getDelegationDetails('123,1', 'from__')
123 - to id dokumentu w kontekście którego jest generowany dokument.
Przekazanie parametrów odbywa się po średniku. Zawsze musi być robione jako ostatnie.
Powodzenia.
UWAGI
W przypadku szablonów tworzonych w formacie rtf należy pamiętać, iż możliwe jest aby tekst w znaczniku był formatowany tak jak sobie tego życzy użytkownik. Znacznik można standardowo sformatować poprzez pogrubienie itd, jednak formatowaniu musi być poddany cały znacznik wraz z znakami '{{' lub '#'.
-- kwerenda pobiera datę dokumentu który posłużył do wygenerowania aktualnego dokumentu -- np. procedura zapytania ofertowego tworzy ofertę - w ofercie chcemy pobrać do -- szablonu datę z zapytania. SELECT d2.adddat::date FROM documents d LEFT JOIN doc_link_doc dld ON d.doc_id = dld.doc_id LEFT JOIN documents_view d2 ON dld.rel_to = d2.doc_id WHERE d.doc_id = 905