PostgreSQL jest jedną z najbardziej zaawansowanych baz na świecie, wydajnością dorównuje liderom, jednakże parametry standardowej instalacji raczej nie są zaprojektowane do osiągania największej wydajności.
W celu zwiększenia wydajności na większości współczesnych maszyn należy przeprowadzić zmianę niektórych parametrów. Spośród nich najważniejsze to:
Konfiguracja shared_buffers określa, ile pamięci jest poświęcone dla PostgreSQL do buforowania danych. W większości przypadków, shared_buffers optymalnie będzie ustawić na 1/4 pamięci w systemie. Należy pamiętać, że w systemie Windows, duże wartości shared_buffers nie są tak skuteczne, prawdopodobnie lepsze wyniki można otrzymać utrzymując stosunkowo niskie shared_buffers, pozwalając korzystać z pamięci podręcznej systemu operacyjnego.
Prawdopodobnie należy w ślad za tym ustawieniem zwiększyć ustawienie w systemie operacyjnym kernel.shmmax. W tym celu należy dopisać do /etc/sysctl.conf (8GB - jeżeli w systemie posiadamy 8GB RAM). Więcej o tuningu Linux dla baz danych
$ sysctl -w kernel.shmmax=8589934592 $ sysctl -w kernel.shmall=4194304
/etc/postgresql/9.3/postgresql.conf shared_buffers = 196MB
Należy ustawić ile pamięci jest do buforowania dysku pozostałości po uwzględnieniu tego, co jest używane przez system operacyjny, dedykowanej pamięci PostgreSQL, i innych aplikacji. Jeśli jest zbyt niska, indeksy nie mogą być wykorzystywane do wykonywania kwerend w taki sposób jaki można się spodziewać. Ustawianie effective_cache_size do 1/2 całkowitej pamięci jest, z reguły, najbardziej optymalnym ustawieniem. Można lepiej oszacować to ustawienie patrząc na statystyki OS. W systemach uniksowych, dodać należy wartości free + cached z polecenia free.
[root@edokumenty ~]# free
total used free shared buffers cached
Mem: 1035236 948720 86516 0 11688 761988
-/+ buffers/cache: 175044 860192
Swap: 497972 19040 478932
/etc/postgresql/9.3/postgresql.conf effective_cache_size = 1024MB
W systemie Windows sprawdzić to można Menedżerze zadań na zakładce Wydajność - pole Buforowana.
Work_mem ustawić należy na nieco wyższą wartość niż jest domyślnie, ale należy uważać aby nie przesadzić.
Pamięć ta jest używana głównie do sortowania. Nie jest to wartość maksymalna, zn. tyle ile ustawimy, tyle proces zawsze zarezerwuje. Jeśli ustawimy go na 32MB, i mamy 30 użytkowników to wkrótce obciążenie wzrośnie do ~1GB pamięci rzeczywistej. Jeśli tyle posiadamy w systemie - to OK.
/etc/postgresql/9.3/postgresql.conf work_mem = 64MB
Jeśli wykonywanych jest dużo operacji na bazie, rozsądne jest zwiększenie parametru checkpoint_segments.
checkpoint_segments = 9 checkpoint_timeout = 15min
Maksymalny rozmiar stosu funkcji wykonywanych przez serwer, podany w bajtach. Wartość domyślna to 2048, jednak może okazać się to zbyt mało (np. dla złożonych funkcji rekurencyjnych).
Dokumentacja sugeruje aby wynosiła ona: wynik polecenia "ulimit -s" - 1024 (np. dla ulimit -s = 8192 max_stack_depth powinno wynosić 7168)
Autoodkurzanie w zasadzie powinno się wykonywać jak najczęściej, jednakże bez indywidualnych ustawień dla poszczególnych tabel lepiej zadziała wydłużenie tego czasu.
autovacuum_naptime = 5min
Dodatkowo polecamy narzędzie PgTune dostępne online http://pgtune.leopard.in.ua/ lub offline https://github.com/gregs1104/pgtune
Aby jeszcze trochę przyspieszyć możemy katalog pg_xlog zamontować na partycji bez journal'ingu. Przygotowujemy partycję LVM dla xlog:
#lvcreate -L1g -nxlog vg0
Tworzymy system plików bez księgowania:
#mkfs.ext4 -O ^has_journal /dev/vg0/xlog
Zatrzymujemy postgresa
#/etc/init.d/postgresql stop
Montujemy świeżo utworzoną partycję tymczasowo np:
#mount /dev/vg0/xlog /mnt/new
Kopiujemy zawartość katalogu pg_xlog do tymczasowej lokalizacji /mnt/new, pamiętając o zachowaniu uprawnień:
#rsync -az /var/lib/postgresql/9.3/main/pg_xlog/ /mnt/new/
Odmontowujemy partycję xlog z tymczasowej lokalizacji
#umount /mnt/new
Dodajemy wpis tak aby partycja montowała się razem ze startem systemy. Wpis do fstab:
/dev/mapper/vg0-xlog /var/lib/postgresql/9.3/main/pg_xlog ext4 defaults,noatime,nodiratime,data=writeback,barrier=0 0 0
Montujemy i sprawdzamy poprawność zapisów w fstab :
#mount -a
Jeśli podłączyła się partycja prawidłowo możemy wystartować postgresa:
#/etc/init.d/postgresql start